بهانه جوئىهاى قريش و پاسخ قرآن مجيد
بهانه جوئىهاى قريش و پاسخ قرآن مجيد
قريش كه خود را در مبارزه با آيات قرآنى آن هم بابيانات نافذ و دلنشين پيغمبر درمانده مىديدند، از در بهانه جوئى نظير بهانه جوئىهاى بنى اسرائيل با حضرت موسى به منظور عاجز كردن پيغمبر برآمدند. قسمتى ازآنها را قرآن بازگو مىكند.
از جمله گفتند: اين چه پيغمبرى است كه مانند ديگران مردمان غذا مىخورد و در بازارها راه مىرود؟ چرا فرشته اى به سوى او نازل نمىشود تا به كمك وى مردم را از كيفر اهلى بيم دهد؟ چرا گنجى به او داده نمىشود، و چرا باغى پر از ميوه ندارد تا هرچه ميوه خواست از آن بخورد؟ سپس آن ستمكاران گفتند: اى مردم! شما از شخصى ساحر پيروى مىكنيد.
اى پيغمبر ! ببين چگونه بهانه جويى مىكنند و گمراه مىشوند و نمىخواهند راه راست را پيدا كنند اگر خدا بخواهد بهتر از اينها را براى تو فراهم مىكند.
ما پيش از تو هر پيغمبرى فرستاديم غذا مىخوردند و در بازارها راه مىرفتند( سوره فرقان آيات 7 تا 10 و آيه 20) و گفتند: ما هرگز به تو ايمان نمىآوريم مگر اينكه چشمه پرآبى از زمين براى ما بيرون آورى. يا باغى ازنخل و انگور داشته باشى و نهرهاى پرآب از ميان درختان پديد آيد. يا چنان كه مىپندارى عذابى از آسمان بر سر ما فرود آورى. يا خدا و فرشتگان را آورده و به ما نشان دهى!
يا اينكه خانه اى از طلا داشته باشى، يا به آسمان پرواز كنى. تازه بالا رفتنت را باور نمىكنيم مگر اينكه كتابى از آسمان بياورى تا آن را بخوانيم. اى پيغمبر! بگو خداى من از اين نسبت ها و خواسته هاى نابجا بركنار است، و آيا من جز بشرى كه خدا به سوى شما فرستاده است، هستم؟ چيزى كه باعث شده است كه مردم پس از ديدن حقيقت ايمان نياورند اين است كه مىگويند: آيا خداوند بشرى را پيغمبر خود كرده است؟( سوره اسراء آيات 90 تا 93)
ادامه مطلب